„Kažu da je kod ljubavi riječ samo o jednoj stvari – tajmingu. Biti na pravome mjestu u pravo vrijeme.“
Frode Grytten pojavio se na norveškoj književnoj sceni 1983., a širu svjetsku publiku stekao je 1999., kada objavljuje kultnu knjigu Pjesma košnice. U iznimno hvaljenoj knjizi Sobe uz more, sobe u gradu (2008.), Grytten ponovno slijedi isti model: postavlja okvir, temu, koju zatim obrađuje u raznim varijacijama.
Knjiga se sastoji od deset pripovijetki, a svaka od njih inspirirana je jednom slikom slikara Edwarda Hoppera, poznatog upravo po slikanju ljudi u naizgled običnim situacijama u različitim prostorijama: barovima, hotelskim sobama, tjeskobnim gradskim stanovima, na terasama usamljenih kuća. U slučaju ove knjige to je nit koja čvrsto veže zbirku u romaneskni oblik.
Hopper je vjerojatno najpoznatiji po slici Nighthawks (1942., pren. zn. Noćne ptice), na kojoj su dva muškarca, djevojka i barmen, dakle grupica ljudi koja sjedi u baru, vidljiva kroz izlog koji gleda na ulicu. Na taj način čitatelj može shvatiti i ove pripovijetke: kao pogled kroz zid u sobe u kojima se nalaze ljudi koji se tiho vole, glasno mrze, propadaju prepušteni.
